Kisumu trip

Hi Allemaal!

Weer een heel avontuur beleefd, veel nieuwe ervaringen opgedaan en veel gezien!

Vrijdagochtend zou om half 8 de taxi voor de deur staan om ons naar het centrum van Nairobi te brengen om daar op de bus naar Kisumu te stappen. De taxichauffeur(Bennet) kwam natuurlijk stipt om 8 uur aanzetten.. Esther en ik stapten vol goede moed in, maar de auto wou niet starten. Hij heeft 10 minuten zitten prutsen met draadjes en Esther moest aan de sleutel draaien om de auto te starten. Uiteindelijk is het gelukt. We hadden nog wel een paar stops onderweg nodig volgens hem. Hij heeft aan heel veel andere draadjes gezeten. Wat hij allemaal precies deed wil ik niet weten, dan ga ik me zorgen maken. Ik ben vrij rustig gebleven, me niet te veel zorgen gemaakt of we wel op tijd zouden komen want daar heb je hier toch niks aan. We kwamen natuurlijk net niet op tijd aan. Best wel gênant dat wij Westerse mensen, gek op tijd, te laat aankwamen en iedereen op ons in de bus zat te wachten.

De busrit was niet heel comfortabel maar we hebben wel super veel gezien! Het was geweldig om de natuur te zien veranderen. Nairobi en omstreken is best wel droog en een beetje dor. Hoe dichter we bij Kisumu kwamen, hoe groener het werd. We hebben veel traditionele huisjes gezien, van die plaggenhutjes. Het was wel jammer dat de busrit 8 uur duurde en we maar twee stops hadden. Daar konden we plassen in een Latrine(gat in de grond). We moesten elke keer super nodig naar de wc en met alle hobbels onderweg is dat niet erg fijn! Wij Europeanen drinken vergeleken met de Kenianen super veel! Ik denk dat ik op warme dagen bijna 3 liter water drink. Zij drinken alleen ’s ochtends een kop thee(das melk met de theekruiden, geen gekookt water met thee) en verder de hele dag niks of misschien een kopje water. We hebben het er met Lydia over gehad en ze verklaart ons voor gek als we haar vertellen dat we hoofdpijn krijgen als we niet genoeg drinken.

Aangekomen in Kisumu moesten we even wachten op Steve, hij is het hele weekend onze persoonlijke gids geweest in Kisumu. Steve heeft ons naar het hotel gebracht. Voor ons was het luxe! We hadden een kamer met een warme douche! In Nairobi mis ik het niet, daar heb ik ook geen andere optie, pas als je weer ervaart hoe lekker een warme douche is dan mis ik het toch wel een beetje. ’s Avonds wou Steve ons meenemen naar een speciaal restaurant. Toen we daar aankwamen waren we een beetje verbaasd. Het eerste wat je moest doen in dat restaurant was een kip uitzoeken. Deze werd daarna speciaal voor je gedood, schoongemaakt, bereid en na anderhalf uur zou de kip die we uitzochten op ons bord liggen. We dachten echt even, shit waar zijn we beland. Maar op deze manier zijn de medewerkers en de klanten er wel zeker van dat de kip een goed leven heeft gehad. Dus we gingen naar binnen, hebben gedanst(rumba muziek) en gewacht op ons eten. Toch wel erg lekker en ik vond ook wel dat ik moest genieten van een kip die net voor me geslacht was.

Zaterdagochtend zijn we vroeg opgestaan en om half 8 werden we door een Steve en een TukTuk opgehaald om met een boot het Victoriameer op te gaan. We vertrokken vanaf een klein vissersdorpje naast Kisumu. Het was zo mooi toen we aankwamen. Heel speciaal! Je zag de vissers op het meer en de vrouwen wachten op de komst van hun mannen om te helpen. Zij leven echt van de visvangst. Steve heeft ons een aantal dingen verteld over de verschillende soorten vis en materialen die ze gebruiken en daarna zijn we de boot ingegaan. Na 10 minuten zagen we al twee nijlpaarden! Ik was verbaasd dat ze zo dicht bij mensen konden zijn. De wachtende vrouwen aan de kant waren maar dertig meter bij ze vandaan. Na het spotten van de nijlpaarden zijn we verder het meer opgegaan. Het was gewoon zo mooi en het was heel stil. We hebben een paar traditionele huisjes bezocht.

Toen we weer in het dorpje waren waar we begonnen waren, werd er voor ons een vers gevangen vis bereid. Erg lekker! s’Middags zijn we naar het Kisumu museum geweest. Het was niet heel bijzonder maar we hadden een gids bij ons dus dat maakte het een stuk leuker. ’s Avonds heb ik een vegatarische pasta gehad. Erg lekker! Ik mis hier namelijk echt de groente, ze eten hier namelijk of geen groente bij een maaltijd of altijd dezelfde boerenkool/spinazie. Wij noemen het allemaal gras, omdat het er ook zo uit ziet. Daarna zijn we naar een club gegaan waar we konden dansen. Dit moesten we toch een keer ervaren. De Afrikanen kunnen dit namelijk zo goed. Ze zijn zo flexibel in hun heupen dat het meteen al goed lijkt, zonder heel veel gekke trucjes uit te halen.

Zondag zaten we weer om 9 uur in de bus om naar Nairobi te gaan. Weer een lange rit, maar heb af en toe wat geslapen en dan gaat het wel. Esther zat naast me en voelde zich sinds zaterdag niet helemaal lekker. Voor haar was het dus een erg oncomfortabele rit. Maar ze heeft het overleefd en is vandaag aan het uitzieken. Hopelijk voelt ze zich morgen weer beter! Toen we thuis aankwamen moest ik alle indrukken toch wel even verwerken. Als je aankomt in Nairobi zie je weer wijken met villa’s. Ik had toch wel even moeite met het feit, hoe deze mensen op die manier kunnen leven terwijl er verderop mensen in de middle of nowhere moeten zien te ‘overleven’. Ik zou daarom hier nooit op die manier kunnen wonen. Mara zei vandaag tegen me dat je het ook anders kunt bekijken. Wie zijn wij, dat wij ons leven beter vinden dan het leven van de mensen in de kleine dorpjes die het meer traditionele leven lijden? Hier zit ook wel weer wat in. Het blijft gewoon ontzettend moeilijk, wat nou de beste manier is om mensen te helpen en een land te ontwikkelen. Gelukkig ga ik niet over die beslissingen want ik zou het niet kunnen! Ik kan er trouwens verder wel goed tegen, heb geen moeite meer om hier door de sloppenwijk te lopen en voel me wel op mijn gemak.

Maandagochtend zijn Mara, Alice, Lydia en ik naar het Bella Centre gegaan. Esther heeft vandaag nog een rustdag genomen om uit te zieken. Het was nog niet een officiële lesdag maar er waren al wel veel kinderen. Morgen beginnen de lessen. We hebben overlegd met de leraren, welk vak we graag willen geven. Ik ga science geven aan Class 6. Verder wil ik graag lessen over hygiene geven en we moeten even kijken hoe we het precies gaan doen. Eerst gaan we even kijken hoe het deze week gaat. Ze hebben een planning, wij weten ongeveer wat we gaan doen. Maar hoe en wat precies is de vraag. We zien het deze week wel hoe het loopt! Ze zijn hier niet zo van het plannen en voorbereiden, het komt zo als het komt. Dus ik wacht rustig af.. Maar ik heb nu wel echt het gevoel dat ik iets wil doen! Ik wil usefull zijn!

Oh en dan nog iets, er is gister een weer een bom ontploft in een bus in Nairobi. Deze vinden plaats in de Somalische wijk, die is in het noordoosten van Nairobi en ik zit in het zuidwesten. Het is hier ongeveer 3 kwartier/uur vandaan en in de omgeving waar ik verblijf is het veilig. Overal waar we komen staan wel bomcheckers. Bijvoorbeeld bij het winkelcentrum, de kerk, de bus, trouwerij en andere gebouwen. Je wordt gefouilleerd en je tas wordt nagekeken. Ik weet niet of het veel effect heeft maar het schrikt in ieder geval af. Ik wou toch nog even zeggen dat ik wel veilig ben en er in deze omgeving dus geen bomontploffingen zijn. Ik voel mezelf namelijk hier erg veilig!

De komende dagen ga ik lesgeven, ik heb er zin in!

Hierbij de link naar de foto’s:
https://onedrive.live.com/?cid=2fd8432b5da97a5a#cid=2FD8432B5DA97A5A&id=2FD8432B5DA97A5A%211084

Dikke tut Joke