Handen wassen, safari en lesgeven

Hoi Allemaal,

Voordat ik ga vertellen over de safari nog even over vrijdag. Vrijdag was echt een succes. We hebben alle kinderen geleerd hoe ze moeten handen wassen met zeep. Wel erg belangrijk omdat ze dat hier echt nog niet goed door hebben. Ook hebben ouders geen geld voor zeep. Veel kinderen wassen hun handen hier in een bak met water voor het eten, maar hier zitten dan ook echt alle kinderen en ouders hun handen in te wassen en vaak dompelen ze hun handen even in het water en dan is het klaar. Ook hebben veel kinderen last van wormen. Wel belangrijk dus, om hier wat aan te doen. Dus we hadden 5 liter aan zeep gekocht voor het Bella Centre. Alle kinderen van de hele school zaten in twee lokalen waar ze het tussenschot uit hadden gehaald. Ik wist dat ik een les moest geven aan klas 4 t/m 8 maar zag opeens alle kinderen daar zitten(150 leerlingen). Ik had 6 emmers met water gevuld, want kan toch moeilijk alle leerlingen bij de kraan laten. Ook al is dat eigenlijk het beste en schoonste, water is hier gewoon duur. Heb ze uitgelegd dat je buikpijn kunt krijgen en voor gedaan hoe je het beste kunt handen wassen. Met zeep en goed tussen de vingers, duim en ook de bovenkant van je hand. Zelfs voor leraren was goed tussen je vingers wassen iets wat ze nog niet wisten. Wel goed om te vertellen. Nadat ik het heb uitgelegd en voorgedaan hebben alle kinderen hun handen gewassen. Groep 8 heeft mij geholpen. Zij zorgden er goed voor dat alle kinderen op de goede manier hun handen hebben gewassen. Echt heel leuk om te zien! De komende weken wil ik proberen om ze vaker hun handen te laten wassen, ook voor lunch. Dat ze het in ieder geval een keer per dag op school doen. Maar dat is toch wel een hele grote stap. Ik ga mijn best doen, maar ze zijn zich er in ieder geval bewust van en dat is al heel wat!

Zaterdag was het dan eindelijk zover, op safari naar Masai Mara. Iets wat je echt moet doen wanneer je in Kenia bent. We zouden tussen half 8 en 8 uur opgehaald worden door Moses, maar hij was er al om kwart over 7. Dat was wel even wennen. We zijn namelijk al aardig aan de Polle Polle mentaliteit gewend geraakt. Maar dit beviel ons toch ook wel! De eerste drie uren waren op asfalt wegen daarna ging de weg verder over hobbelige zandwegen, door water in de middle of nowhere. In Nederland ben ik weleens beroerd in de auto. Maar heb echt nergens last van gehad. Ik ga in ieder geval nooit meer zeggen dat er in Nederland wegen zijn die slecht zijn. Die zijn er namelijk niet in Nederland. Om half 2 kwamen we in het kamp aan waar een lekkere lunch klaar stond. Om drie uur zijn we het busje weer ingestapt om de Savanne op te gaan en we hadden geluk, we hebben direct leeuwen, olifanten, giraffen, gazellen, bizons en apen gespot. Super vet om ze zo dichtbij te zien! De jacht op de dieren was ook erg leuk. In het busje, met open dak, zat ook een radio/communicatie systeem zodat de verschillende busjes met elkaar kunnen communiceren als ze een speciaal dier zien. Toen we de leeuwen en de Cheeta de eerste dag zagen waren er echt heel veel auto’s om heen. Opzich wel jammer maar alle andere dieren waren we eigenlijk altijd alleen. Toen we weer terug reden om 7 uur was het al donker en was het een heel avontuur om weer terug te komen. We hebben vast gezeten en de band moeten verwisselen omdat de band leeg was. Het moment was gewoon zo’n slechte timing omdat iedereen het hobbelen wel een beetje had gehad, maar daardoor vond ik het moment juist leuk. Iets wat je niet zo snel meer vergeet. Buiten de auto staan wachten en Moses die tegen ons zegt dat we dicht bij de auto moeten blijven omdat er zomaar dieren uit de bosjes kunnen komen.

Zondagochtend begon vroeg, de wekker stond om 5:45 uur en om half 7 zaten we in de auto. Dieren spotten. Vandaag hebben we ook mannetjes leeuwen gezien. Toch wel indrukwekkende beesten met hun uitstraling. Verder hebben we een hyena, struisvogels, nijlpaarden, krokodillen en opnieuw olifanten, zebra’s, giraffen, bizons en nog veel meer dieren. We hebben geluncht in het park en kwamen om 3 uur weer in het kamp aan. Daarna zijn Alice, Esther en ik met Jacob, een Masai meegegaan naar zijn dorpje. Hier hebben we een soort rondleiding gekregen en hebben de vrouwen en de mannen een welkomstdans voor ons gedaan. De Masai is het volk wat heel hoog kan springen en die een paar jaar geleden ook in de happen naar Peijnenburg reclame was. Het dorpje waar we waren was nog erg traditioneel. De oudste man heeft 5 vrouwen en allemaal hebben ze hun eigen huisje waar ze met hun kinderen in wonen. De man verdeeld de aandacht gelijk onder de 5 vrouwen en mag zelf weten waar hij slaapt. Ook wonen er andere familie leden in het dorpje dat ongeveer uit 10/15 huisjes bestaat. De huisjes staan allemaal in een cirkel en in het midden slapen ’s avonds de koeien. De koeien gebruiken ze voor het voedsel dat ze eten. Ze drinken het bloed van de koe, eten het vlees en drinken veel melk. Verder eten ze geen groenten en fruit. Het dorpje wordt eens in de 7 jaar een paar honderd meter verderop opnieuw opgebouwd omdat de huisjes dan door insecten zijn aangetast. Maar ze moeten toch in de buurt van de school blijven. Want de kinderen gaan wel gewoon naar de basisschool en een middelbare school. We zijn alle drie apart genomen en konden toen ieder een huis bezoeken en vragen stellen. Erg leuk. Maar ja.. er zat natuurlijk wel wat achter. We kregen armbanden en een ketting om en werden eigenlijk verplicht om iets te kopen. Beetje raar, maar we hebben allemaal wat gekocht. Steunen we dit volk ook, maar het voelde niet helemaal goed. Het was allemaal wel heel mooi om te zien maar onvoorstelbaar dat zij zo kunnen leven. Heel anders vergeleken met de Westerse manier van leven. Toen we weer terug in het kamp kwamen hebben we lekker gegeten en gedoucht want we hadden een warme douche in onze tent! Het was verder geen luxe maar de warme douche was wel lekker. Alhoewel ik me hier nooit schoon voel, overal en altijd is stof en na de warme douche spray ik mezelf weer in met insectenspray. Hierdoor heb je gewoon niet het gevoel dat je echt ‘schoon’ bent.

Maandagochtend zaten we weer om half 7 in de auto. We zijn op jacht gegaan naar een luipaard maar hebben deze niet gevonden. Ook hebben we de neushoorn niet gezien, maar achteraf zijn er maar 10 neushoorns in het park. We zijn tot half 9 op zoek geweest en zijn daarna het park uitgereden. Om half 1 kwamen we eindelijk weer op een asfalt weg aan. Dat rijdt toch wel een stuk lekkerder! Toen we om 5 uur thuis kwamen hadden we nog een welcome home cadeau. Geen water en de wc zit verstopt. Erg vervelend! Dat water kan ik inmiddels mee leven, maar de wc die verstopt zit. Bah! Maar het weegt allemaal niet op tegen het geweldige weekend dat we hebben gehad.

Dinsdag ben ik om half 10 naar het Bella gegaan. De andere 3 meiden hebben vandaag nog een rustdag genomen. Alice en Mara hebben het hele weekend ook last gehad van de griep en verkoudheid. Esther was ook niet helemaal fit. Maar gelukkig zijn ze vandaag(woensdag) allemaal weer naar het Bella gegaan. Ik heb dinsdag wiskunde en science gegeven en ’s middags met 2 andere leraren nog gymles gegeven. Erg leuk allemaal! Maar hoor zo nu en dan ook wel heftige dingen. Er kwam een meisje naar me toe en vertelde me zonder emoties dat haar vader was overleden vorige week. Hij is plotseling overleden en ik had dit nog niet van een van de leraren gehoord maar heb haar wel lesgegeven. Ik wist even niet hoe ik moest reageren. ’s Avonds hebben we een lang gesprek met Lydia gehad over dit onderwerp. Kinderen zijn hier vaak minder gehecht aan hun ouders en daarom kan het zo zijn dat ze hier anders mee om zouden gaan dan dat ik in Nederland zou doen. Ik vond het vooral moeilijk dat ik niks wist van deze informatie en haar heel enthousiast heb les gegeven. De leraren hadden dit wel moeten zeggen maar is ergens iets fout gegaan.. Misschien is het ook wel goed dat ik niks wist maar vond het toch een raar gevoel.

Woensdag was weer een normaal dagje, iedereen was weer beter. ’s Ochtends hebben Esther en ik gewacht op het mannetje voor de wc. Deze is eindelijk gerepareerd! Yeah! We kunnen weer normaal naar de wc en hoeven niet 2 verdiepingen omhoog om naar de wc te gaan. Wat een luxe!  Verder heb ik vandaag gewoon lesgegeven, swahili les gehad en tekenles gegeven. Op straat worden we trouwens constant nagefloten en geroepen. Ze zeggen Mzungu(betekent blanke, niet op negatieve manier) of my sister. Dat vinden ze beleefd. We zijn er nu al aangewend maar vinden het alles behalve beleefd. Vooral volwassen mannend die ‘My sister’ roepen vinden we brutaal. Maar ik voel me hier nooit onveilig. We zijn wel elke avond voor 7 uur binnen want dan is het donker. Omdat we blank zijn kunnen we dan maar wel beter binnen zijn omdat de kans op overvallen dan groter is.

We zijn alweer op de helft. De tijd gaat snel!

Hierbij de foto’s van het handen wassen en de gymles:

https://onedrive.live.com/?cid=2FD8432B5DA97A5A&id=2FD8432B5DA97A5A%21981

En van de safari:

https://onedrive.live.com/?cid=2FD8432B5DA97A5A&id=2FD8432B5DA97A5A%211164

Dikke tut Joke