Olifantjes en leuke lessen geven op het Bella!
Door: Joke
Blijf op de hoogte en volg Joke
29 Mei 2014 | Kenia, Nairobi
Weer een nieuw verslag vanuit Nairobi!
Nogmaals bedankt voor de donaties die jullie de weken voor mijn vertrek hebben gegeven. Met zijn vieren hebben we in totaal €870 euro opgehaald. Het geld is inmiddels voor een aantal dingen gebruikt. We hebben materiaal laten maken om het handen wassen te leren. Krijtjes, zeep, schriften en tekenmateriaal. Ook zijn er 3 huisjes van metalen golfplaten gebouwd, er is cement gestort en inmiddels wonen de eerste bewoners er in. Eigenlijk zijn het drie kamers waar twee leraren en de bewaker van de compound zullen gaan wonen. Op deze manier hoeven ze geen huur te betalen en zijn leraren eerder geneigd om op het Bella te blijven lesgeven. Ze krijgen immers niet zoveel betaald als een leraar op de public schools, maar moeten wel hun huur betalen. Op deze manier komt het Bella hen te gemoed. Wat wij wel erg belangrijk vinden is dat de leraren blijven, elke keer van leraar verwisselen is niet bevorderlijk voor de kinderen. Ook zijn ze inmiddels begonnen met het verbouwen van de keuken. Op dit moment is de keuken niet echt een keuken te noemen. Er is weinig hygiene en het materiaal is te oud. Er is geen kookplaat waardoor het eten nog gewoon boven het vuur wordt bereid. Wij vinden het erg belangrijk dat de kinderen tussen de middag goed te eten krijgen. Daarom hebben we gekozen om hier het laatste deel van het geld in te investeren. Nog maals super bedankt! Iedereen op het Bella is er super blij mee!
Afgelopen donderdag was wel even heftig. Het meisje waar de vader van was overleden hebben we thuis bezocht. We zijn donderdag middag met class 6 en 8 en een paar leraren naar hun huis gegaan. In Kenia is het normaal dat je mensen financieel steunt in hun rouwperiode. Het kost immers veel geld om naar ‘home’ te gaan. Home is waar je stam vandaan komt. Ook al ben je in Nairobi geboren maar je stam komt uit Kisumu, dan is Kisumu je ‘home’. Veel leerlingen en leraren hebben een klein beetje ingelegd en dit hebben we bij haar thuis gebracht. Op het moment dat wij daar waren was het lichaam van haar vader nog in het mortuarium en haar moeder daar. Haar tantes waren er wel. De leerlingen hebben liedjes gezongen en gebeden. Dit vond ik wel heel indrukwekkend om te zien. Daarna zijn we weer terug naar school gegaan. Het hele proces vond ik toch wel indrukwekkend!
Vrijdag was niet een hele bijzondere dag. We hebben les gegeven en zijn begonnen aan het eindverslag wat we aan het eind van deze periode moeten inleveren. ’s Middags werd er een debate georganiseerd op het Bella. Er kwamen kinderen van een andere school debatteren met onze school. De stelling was: New technology has brought more harm than good. Onze school was voor en de andere tegen. De kinderen zijn de hele ochtend bezig geweest met argumenten verzinnen. Wel goed dat dit wordt georganiseerd. Kinderen durven hier namelijk minder voor hun mening op te komen. Als ik mijn klas vraag ‘do you all understand?’ zal niemand zeggen dat hij/zij het niet begrijpt. Ook is de leraar hier het voorbeeld en gaan ze eigenlijk nooit tegen de leraar in want de leraar zal het wel goed hebben. Heel anders dan in Nederland! Esther en ik zijn nog even naar het winkelcentrum gegaan om te pinnen en daarna weer naar huis. Want we moeten hier natuurlijk voor kwart voor 7 thuis zijn. Onze avonden vullen we wel aardig hoor. Het avondeten is hier namelijk elke dag om half 9/9 uur en dan blijft er weinig meer van je avond over. Wel is het ’s avonds erg gezellig om met Lydia en mrs. Azenga bij te praten en te lachen over heel veel dingen en vooral de cultuur verschillen.
Zaterdag zijn we weer met zijn vieren(Mara, Alice, Esther en ik) op pad gegaan om het olifanten weeshuis te bezoeken. We zijn eerst weer met de bus naar Karen gegaan en hebben daar onderhandeld met de chauffeurs van de Matatu’s om ons naar het olifanten weeshuis te brengen. Bussen hebben hier geen tijd en er zijn ook niet echte haltes. Ze pikken gewoon mensen op die aan de straatkant staan. Maargoed we zijn wel netjes afgezet bij de gate van het olifanten centrum. Vanaf daar moesten we nog 1 km bergop lopen om daar daadwerkelijk te komen. Maar na 100 meter werd ons al een lift aangeboden door lieve Amerikaanse studenten/vrijwilligers. Ik vind het toch altijd wel heel leuk om met ze te praten, heb natuurlijk goede herinneringen aan mijn jaar daar. De Amerikanen waren iets minder avontuurlijk want ze hadden een privé chauffeur en een luxe busje. Er waren natuurlijk veel toeristen in het centrum. Tussen 11 en 12 gaan de olifanten naar buiten en ik het centrum dus geopend voor toeristen. Ze hebben uitleg gegeven over de olifantjes en hun leven daar en we hebben de olifanten geaaid. Ze zijn echt zo hard als steen. Daarna zijn we weer met een andere Matatu naar de ingang van het Nairobi National Park gegaan. Daar zit namelijk ook een dierenweeshuis met een neushoorn. Maar de prijzen waren absurd hoog. Voor inwoners van Nairobi was het €3 euro en voor ons €25. We hebben toen maar besloten om lekker in de zon in het gras te liggen. We hebben alle dieren immers vorige week ook al in het ‘echt’ gezien. Maar wel echt een leuk dagje gehad.
Zondagochtend hebben we lekker uitgeslapen. Zelfs ik heb uitgeslapen en wel tot 9 uur.. Dat is hier een hele prestatie want veel Kenianen worden om 4/5 uur in de ochtend wakken en doen van alles. Wat precies, is nog altijd de vraag. Veelal wassen en veel lawaai met auto’s maken die op onze binnenplaats staan. We zijn gaan lunchen bij de Junction(winkelcentrum) en daarna was het plan om te gaan zwemmen. Onze armen, nek en schouders zijn aardig bruin, maar de rest van het lichaam is wit! Dit weekend durfde ik het voor het eerst aan om een jurkje te dragen zonder legging eronder ;) We gingen vol goede hoop naar de Impala club(een zwembad ongeveer 500 meter bij het winkelcentrum vandaan). Eerst kregen we een soort van rondleiding en werden we lekker gemaakt daarna kwamen we bij de receptie en werd ons keihard nee verteld. We vonden het allemaal erg raar. Overal waar we komen, lopen en gaan ze willen altijd wat van ons. Nu boden we aan om geld te betalen voor een bijna leeg zwembad en werden we er niet ingelaten omdat we geen ‘club members’waren. Dus op naar de naast gelegen universiteit. Maar nee, daar was geen life guard die ons kon redden als er iets gebeurt dus dat ging ook niet door. We wouden zo graag zwemmen… De bewakers van de universiteit hebben ons doorverwezen naar een hotel in de buurt. Maar het hotel was niet te vinden, onderweg zijn we een Keniaan tegen gekomen die Nederlands spreekt. Erg grappig! Hij had in Tilburg gestudeerd, dat vonden dan ook wel bijzonder. Of all places.. De Nederlands sprekende Keniaan heeft ons geholpen en was even onze gids. We kwamen bij het derde zwembad aan, wat meer op een bouwval leek dan een zwembad. Toen hebben we de hoop opgegeven. Maar ik ben er inmiddels aangewend. In Kenia gaat niets zoals je had verwacht.. We zijn naar het Shalom house gegaan en heb mijn eerste biertje sinds ik hier ben gehad.
Maandag was het weer een normale lesdag. Het lesgeven vind ik erg leuk. Kinderen hebben hier veel respect voor de leraar, anders dan in Nederland. Wij zien een leraar veel meer als een gelijke en zijn in staat met een leraar te discussiëren. Hier eigenlijk niet, een leraar heeft hier altijd gelijk. Science is wel een vak, waar veel mogelijkheden zijn voor discussie, veel meer dan wiskunde. Vandaag hadden we het over krachten zoals bijvoorbeeld zwaartekracht. Daarna volgde een hele conversatie over het heelal, de aarde, de maan, mars en nog heel veel andere dingen. Dat vind ik wel erg leuk. Ook probeer ik de lessen praktisch te houden en heb vandaag een voetbal gebruikt om het principe van kracht uit te leggen. Wel erg leuk en ik wordt zelf ook creatiever. ’s Middags zijn we op huizenbezoek gegaan. Samen met Lydia, hebben we twee families bezocht. Het eerste gezin was een islamitisch gezin. Wel speciaal want Nairobi bestaat toch veeluit christelijke families. In Kenia, wonen veel moslims, maar deze wonen veelal aan de kust. Het huisje waar deze familie in woonde was erg klein en bestaat, net als het Bella uit metalen golfplaten. Ze hebben een kleine woonkamer waarin zich ook het slaapgedeelte bevind. Deze is vaak afgeschermd met een doek. 5 kinderen slapen in bed of de bank, de ouders in een 2 persoonsbed samen met hun 2 maanden oude zoon. We hadden een klein cadeau voor hun meegebracht(ugali meel, olie, thee en suiker), wat ze erg waardeerden. Het was indrukwekkend om te zien. Maar het klinkt raar maar ik ben inmiddels al wat ‘gewend’. Wat ik wel bijzonder vind is dat je de kinderen op school zo blij en leergierig ziet en eigenlijk niet aan ze kunt zien dat ze op deze manier leven. De kinderen zijn onder eigenlijk alle omstandigheden op school, sommige hebben nog geen eten gehad voordat ze op school komen maar toch zijn ze er en merk je verder niks aan ze. Ik denk dat als ik straks terug kom in Nederland wel aan alle luxe moet wennen. Ik heb nu wel gezien dat ook deze mensen, heel veel moeite hebben om rond te komen, maar wat ik ook zag was het geluk in hun ogen wanneer ze over hun kinderen praten. Hun kinderen zijn hun geluk. Ik ben blij dat ik dat mocht zien.
Dinsdag was een actieve dag. Heb wiskunde gegeven aan klas 5, mijn eigen les gedaan en ben tussen de middag naar Junction gegaan om fruit voor Esther op te halen. Die voelde zich niet helemaal goed, dus heb ik weer naar huis gebracht. ’s Middags weer gymles gegeven en daarna naar huis gegaan. In totaal loop ik toch wel 10 km op zo’n dag dus heb wel echt actieve dagen.
Woensdag heb ik weer science en wiskunde gegeven. ’s Middags had mrs. Azenga( zij heeft het Bella Centre opgericht en is er nog veel bij betrokken) een meeting met de leraren. Ze vond dat de leraren niet hard genoeg werkten en beter moeten communiceren met elkaar. Dat laatste zijn we het volkomen met haar eens. De leraren hadden om 3 uur de meeting in de staff room( dit was overigens niet gecommuniceerd naar ons of naar de leraren;)). Alice en Mara waren net naar huis gegaan en opeens waren alle klassen zonder leraar, het was dan wel after school tijd maar ik voelde me ineens wel erg verantwoordelijk. Kinderen blijven hier namelijk tot 6 uur op school. Het rooster eindigt om 3 uur en dan hebben ze een uur voor hun after school activiteiten. Daarna zijn er bijlessen en eigenlijk blijven dan alle leerlingen in de klassen zitten. De meeting duurde anderhalf uur en heb de hele tijd heen en weer gerend van klas naar klas om ze aan het werk te zetten en ze een beetje te vermaken. Ik Heb een paar klassen tekenles gegeven en de anderen hun huiswerk laten doen. Een jongen uit groep 7 vond het belachelijk dat hij ‘HOMEwork’op school moest doen. Het was niet voor niets homework. Dit vond ik wel een echt cultuurverschil, ik dacht er geloof ik toch anders over wanneer ik huiswerk had.
Donderdag voelde Esther zich gelukkig weer beter dus zijn we weer samen naar school gelopen. Alice wou erg graag lessen geven over sexual education. Deze week hebben we toestemming gekregen van de hoofdleraar, we mogen klas 4-8 seksuele voorlichting geven. We hebben ons deze week verdiept in de informatie die hier in de schoolboeken staat vermeld. We vinden dat er zo nu en dan echt verkeerde informatie over HIV/AIDS in staat. In een van de boeken staat dat je dit ook kunt overbrengen door te zoenen met iemand. Dit is dus niet waar. HIV/AIDS is echt een groot probleem in Kenia, ook zijn er veel jonge single moeders en een van de oorzaken is de onwetendheid bij Kenianen. Vandaag hebben we klas 4 en 5 lesgegeven. De leeftijden zijn hier wel wat anders dan in Nederland. Veel kinderen zijn hier 10/11 waardoor we het ook belangrijk vonden om ook deze klassen voorlichting te geven. We hebben de woorden Sexual Education op het bord geschreven en de kinderen woorden laten bedenken die in hun op komen als ze aan Sexual Education dachten. Love, sex, blood transfusion, HIV/AIDS, pregnant, period en nog veel meer dingen zijn aan bod gekomen deze anderhalf uur. Ouders gaan ervan uit dat de leraren op school over dit onderwerp praten dus veel kinderen weten hier eigenlijk niets vanaf. Veel meisjes zijn bang, wanneer ze voor het eerst bloed in hun onderbroekje vinden. Dit is een van de redenen waarom we denken dat dit een erg effectieve les was. Volgende week gaan we class 6-8 lesgeven.
Ik heb het nog steeds naar mijn zin! Heb me al aardig aangepast aan de cultuur en heb er inmiddels genoegen mee dat ik al anderhalve week niet gedoucht heb. Was me wel hoor! Dus ben nog wel een beetje schoon! Ook erger ik me minder aan het te laat zijn van mensen en het feit dat niets gaat zoals van te voren gezegd wordt dat het zal gaan… Ben benieuwd of ik dat in Nederland ga volhouden.
Het is inmiddels weer een lang verhaal geworden dus ik ga nu weer stoppen :P
Hierbij de foto’s van de afgelopen dagen:
https://onedrive.live.com/?cid=2FD8432B5DA97A5A&id=2FD8432B5DA97A5A%21981
Veel liefs uit Nairobi
Nogmaals bedankt voor de donaties die jullie de weken voor mijn vertrek hebben gegeven. Met zijn vieren hebben we in totaal €870 euro opgehaald. Het geld is inmiddels voor een aantal dingen gebruikt. We hebben materiaal laten maken om het handen wassen te leren. Krijtjes, zeep, schriften en tekenmateriaal. Ook zijn er 3 huisjes van metalen golfplaten gebouwd, er is cement gestort en inmiddels wonen de eerste bewoners er in. Eigenlijk zijn het drie kamers waar twee leraren en de bewaker van de compound zullen gaan wonen. Op deze manier hoeven ze geen huur te betalen en zijn leraren eerder geneigd om op het Bella te blijven lesgeven. Ze krijgen immers niet zoveel betaald als een leraar op de public schools, maar moeten wel hun huur betalen. Op deze manier komt het Bella hen te gemoed. Wat wij wel erg belangrijk vinden is dat de leraren blijven, elke keer van leraar verwisselen is niet bevorderlijk voor de kinderen. Ook zijn ze inmiddels begonnen met het verbouwen van de keuken. Op dit moment is de keuken niet echt een keuken te noemen. Er is weinig hygiene en het materiaal is te oud. Er is geen kookplaat waardoor het eten nog gewoon boven het vuur wordt bereid. Wij vinden het erg belangrijk dat de kinderen tussen de middag goed te eten krijgen. Daarom hebben we gekozen om hier het laatste deel van het geld in te investeren. Nog maals super bedankt! Iedereen op het Bella is er super blij mee!
Afgelopen donderdag was wel even heftig. Het meisje waar de vader van was overleden hebben we thuis bezocht. We zijn donderdag middag met class 6 en 8 en een paar leraren naar hun huis gegaan. In Kenia is het normaal dat je mensen financieel steunt in hun rouwperiode. Het kost immers veel geld om naar ‘home’ te gaan. Home is waar je stam vandaan komt. Ook al ben je in Nairobi geboren maar je stam komt uit Kisumu, dan is Kisumu je ‘home’. Veel leerlingen en leraren hebben een klein beetje ingelegd en dit hebben we bij haar thuis gebracht. Op het moment dat wij daar waren was het lichaam van haar vader nog in het mortuarium en haar moeder daar. Haar tantes waren er wel. De leerlingen hebben liedjes gezongen en gebeden. Dit vond ik wel heel indrukwekkend om te zien. Daarna zijn we weer terug naar school gegaan. Het hele proces vond ik toch wel indrukwekkend!
Vrijdag was niet een hele bijzondere dag. We hebben les gegeven en zijn begonnen aan het eindverslag wat we aan het eind van deze periode moeten inleveren. ’s Middags werd er een debate georganiseerd op het Bella. Er kwamen kinderen van een andere school debatteren met onze school. De stelling was: New technology has brought more harm than good. Onze school was voor en de andere tegen. De kinderen zijn de hele ochtend bezig geweest met argumenten verzinnen. Wel goed dat dit wordt georganiseerd. Kinderen durven hier namelijk minder voor hun mening op te komen. Als ik mijn klas vraag ‘do you all understand?’ zal niemand zeggen dat hij/zij het niet begrijpt. Ook is de leraar hier het voorbeeld en gaan ze eigenlijk nooit tegen de leraar in want de leraar zal het wel goed hebben. Heel anders dan in Nederland! Esther en ik zijn nog even naar het winkelcentrum gegaan om te pinnen en daarna weer naar huis. Want we moeten hier natuurlijk voor kwart voor 7 thuis zijn. Onze avonden vullen we wel aardig hoor. Het avondeten is hier namelijk elke dag om half 9/9 uur en dan blijft er weinig meer van je avond over. Wel is het ’s avonds erg gezellig om met Lydia en mrs. Azenga bij te praten en te lachen over heel veel dingen en vooral de cultuur verschillen.
Zaterdag zijn we weer met zijn vieren(Mara, Alice, Esther en ik) op pad gegaan om het olifanten weeshuis te bezoeken. We zijn eerst weer met de bus naar Karen gegaan en hebben daar onderhandeld met de chauffeurs van de Matatu’s om ons naar het olifanten weeshuis te brengen. Bussen hebben hier geen tijd en er zijn ook niet echte haltes. Ze pikken gewoon mensen op die aan de straatkant staan. Maargoed we zijn wel netjes afgezet bij de gate van het olifanten centrum. Vanaf daar moesten we nog 1 km bergop lopen om daar daadwerkelijk te komen. Maar na 100 meter werd ons al een lift aangeboden door lieve Amerikaanse studenten/vrijwilligers. Ik vind het toch altijd wel heel leuk om met ze te praten, heb natuurlijk goede herinneringen aan mijn jaar daar. De Amerikanen waren iets minder avontuurlijk want ze hadden een privé chauffeur en een luxe busje. Er waren natuurlijk veel toeristen in het centrum. Tussen 11 en 12 gaan de olifanten naar buiten en ik het centrum dus geopend voor toeristen. Ze hebben uitleg gegeven over de olifantjes en hun leven daar en we hebben de olifanten geaaid. Ze zijn echt zo hard als steen. Daarna zijn we weer met een andere Matatu naar de ingang van het Nairobi National Park gegaan. Daar zit namelijk ook een dierenweeshuis met een neushoorn. Maar de prijzen waren absurd hoog. Voor inwoners van Nairobi was het €3 euro en voor ons €25. We hebben toen maar besloten om lekker in de zon in het gras te liggen. We hebben alle dieren immers vorige week ook al in het ‘echt’ gezien. Maar wel echt een leuk dagje gehad.
Zondagochtend hebben we lekker uitgeslapen. Zelfs ik heb uitgeslapen en wel tot 9 uur.. Dat is hier een hele prestatie want veel Kenianen worden om 4/5 uur in de ochtend wakken en doen van alles. Wat precies, is nog altijd de vraag. Veelal wassen en veel lawaai met auto’s maken die op onze binnenplaats staan. We zijn gaan lunchen bij de Junction(winkelcentrum) en daarna was het plan om te gaan zwemmen. Onze armen, nek en schouders zijn aardig bruin, maar de rest van het lichaam is wit! Dit weekend durfde ik het voor het eerst aan om een jurkje te dragen zonder legging eronder ;) We gingen vol goede hoop naar de Impala club(een zwembad ongeveer 500 meter bij het winkelcentrum vandaan). Eerst kregen we een soort van rondleiding en werden we lekker gemaakt daarna kwamen we bij de receptie en werd ons keihard nee verteld. We vonden het allemaal erg raar. Overal waar we komen, lopen en gaan ze willen altijd wat van ons. Nu boden we aan om geld te betalen voor een bijna leeg zwembad en werden we er niet ingelaten omdat we geen ‘club members’waren. Dus op naar de naast gelegen universiteit. Maar nee, daar was geen life guard die ons kon redden als er iets gebeurt dus dat ging ook niet door. We wouden zo graag zwemmen… De bewakers van de universiteit hebben ons doorverwezen naar een hotel in de buurt. Maar het hotel was niet te vinden, onderweg zijn we een Keniaan tegen gekomen die Nederlands spreekt. Erg grappig! Hij had in Tilburg gestudeerd, dat vonden dan ook wel bijzonder. Of all places.. De Nederlands sprekende Keniaan heeft ons geholpen en was even onze gids. We kwamen bij het derde zwembad aan, wat meer op een bouwval leek dan een zwembad. Toen hebben we de hoop opgegeven. Maar ik ben er inmiddels aangewend. In Kenia gaat niets zoals je had verwacht.. We zijn naar het Shalom house gegaan en heb mijn eerste biertje sinds ik hier ben gehad.
Maandag was het weer een normale lesdag. Het lesgeven vind ik erg leuk. Kinderen hebben hier veel respect voor de leraar, anders dan in Nederland. Wij zien een leraar veel meer als een gelijke en zijn in staat met een leraar te discussiëren. Hier eigenlijk niet, een leraar heeft hier altijd gelijk. Science is wel een vak, waar veel mogelijkheden zijn voor discussie, veel meer dan wiskunde. Vandaag hadden we het over krachten zoals bijvoorbeeld zwaartekracht. Daarna volgde een hele conversatie over het heelal, de aarde, de maan, mars en nog heel veel andere dingen. Dat vind ik wel erg leuk. Ook probeer ik de lessen praktisch te houden en heb vandaag een voetbal gebruikt om het principe van kracht uit te leggen. Wel erg leuk en ik wordt zelf ook creatiever. ’s Middags zijn we op huizenbezoek gegaan. Samen met Lydia, hebben we twee families bezocht. Het eerste gezin was een islamitisch gezin. Wel speciaal want Nairobi bestaat toch veeluit christelijke families. In Kenia, wonen veel moslims, maar deze wonen veelal aan de kust. Het huisje waar deze familie in woonde was erg klein en bestaat, net als het Bella uit metalen golfplaten. Ze hebben een kleine woonkamer waarin zich ook het slaapgedeelte bevind. Deze is vaak afgeschermd met een doek. 5 kinderen slapen in bed of de bank, de ouders in een 2 persoonsbed samen met hun 2 maanden oude zoon. We hadden een klein cadeau voor hun meegebracht(ugali meel, olie, thee en suiker), wat ze erg waardeerden. Het was indrukwekkend om te zien. Maar het klinkt raar maar ik ben inmiddels al wat ‘gewend’. Wat ik wel bijzonder vind is dat je de kinderen op school zo blij en leergierig ziet en eigenlijk niet aan ze kunt zien dat ze op deze manier leven. De kinderen zijn onder eigenlijk alle omstandigheden op school, sommige hebben nog geen eten gehad voordat ze op school komen maar toch zijn ze er en merk je verder niks aan ze. Ik denk dat als ik straks terug kom in Nederland wel aan alle luxe moet wennen. Ik heb nu wel gezien dat ook deze mensen, heel veel moeite hebben om rond te komen, maar wat ik ook zag was het geluk in hun ogen wanneer ze over hun kinderen praten. Hun kinderen zijn hun geluk. Ik ben blij dat ik dat mocht zien.
Dinsdag was een actieve dag. Heb wiskunde gegeven aan klas 5, mijn eigen les gedaan en ben tussen de middag naar Junction gegaan om fruit voor Esther op te halen. Die voelde zich niet helemaal goed, dus heb ik weer naar huis gebracht. ’s Middags weer gymles gegeven en daarna naar huis gegaan. In totaal loop ik toch wel 10 km op zo’n dag dus heb wel echt actieve dagen.
Woensdag heb ik weer science en wiskunde gegeven. ’s Middags had mrs. Azenga( zij heeft het Bella Centre opgericht en is er nog veel bij betrokken) een meeting met de leraren. Ze vond dat de leraren niet hard genoeg werkten en beter moeten communiceren met elkaar. Dat laatste zijn we het volkomen met haar eens. De leraren hadden om 3 uur de meeting in de staff room( dit was overigens niet gecommuniceerd naar ons of naar de leraren;)). Alice en Mara waren net naar huis gegaan en opeens waren alle klassen zonder leraar, het was dan wel after school tijd maar ik voelde me ineens wel erg verantwoordelijk. Kinderen blijven hier namelijk tot 6 uur op school. Het rooster eindigt om 3 uur en dan hebben ze een uur voor hun after school activiteiten. Daarna zijn er bijlessen en eigenlijk blijven dan alle leerlingen in de klassen zitten. De meeting duurde anderhalf uur en heb de hele tijd heen en weer gerend van klas naar klas om ze aan het werk te zetten en ze een beetje te vermaken. Ik Heb een paar klassen tekenles gegeven en de anderen hun huiswerk laten doen. Een jongen uit groep 7 vond het belachelijk dat hij ‘HOMEwork’op school moest doen. Het was niet voor niets homework. Dit vond ik wel een echt cultuurverschil, ik dacht er geloof ik toch anders over wanneer ik huiswerk had.
Donderdag voelde Esther zich gelukkig weer beter dus zijn we weer samen naar school gelopen. Alice wou erg graag lessen geven over sexual education. Deze week hebben we toestemming gekregen van de hoofdleraar, we mogen klas 4-8 seksuele voorlichting geven. We hebben ons deze week verdiept in de informatie die hier in de schoolboeken staat vermeld. We vinden dat er zo nu en dan echt verkeerde informatie over HIV/AIDS in staat. In een van de boeken staat dat je dit ook kunt overbrengen door te zoenen met iemand. Dit is dus niet waar. HIV/AIDS is echt een groot probleem in Kenia, ook zijn er veel jonge single moeders en een van de oorzaken is de onwetendheid bij Kenianen. Vandaag hebben we klas 4 en 5 lesgegeven. De leeftijden zijn hier wel wat anders dan in Nederland. Veel kinderen zijn hier 10/11 waardoor we het ook belangrijk vonden om ook deze klassen voorlichting te geven. We hebben de woorden Sexual Education op het bord geschreven en de kinderen woorden laten bedenken die in hun op komen als ze aan Sexual Education dachten. Love, sex, blood transfusion, HIV/AIDS, pregnant, period en nog veel meer dingen zijn aan bod gekomen deze anderhalf uur. Ouders gaan ervan uit dat de leraren op school over dit onderwerp praten dus veel kinderen weten hier eigenlijk niets vanaf. Veel meisjes zijn bang, wanneer ze voor het eerst bloed in hun onderbroekje vinden. Dit is een van de redenen waarom we denken dat dit een erg effectieve les was. Volgende week gaan we class 6-8 lesgeven.
Ik heb het nog steeds naar mijn zin! Heb me al aardig aangepast aan de cultuur en heb er inmiddels genoegen mee dat ik al anderhalve week niet gedoucht heb. Was me wel hoor! Dus ben nog wel een beetje schoon! Ook erger ik me minder aan het te laat zijn van mensen en het feit dat niets gaat zoals van te voren gezegd wordt dat het zal gaan… Ben benieuwd of ik dat in Nederland ga volhouden.
Het is inmiddels weer een lang verhaal geworden dus ik ga nu weer stoppen :P
Hierbij de foto’s van de afgelopen dagen:
https://onedrive.live.com/?cid=2FD8432B5DA97A5A&id=2FD8432B5DA97A5A%21981
Veel liefs uit Nairobi
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
